İşte o gün düşündüm; Ne için? Ne için buradayız? Ne yapıyoruz? Burada eğlenicek miyiz yoksa çıkarın beni bu cehennemden diye bağıracak mıyız? Hayır hayır... Bu biz olamayız. BİZ BU DEĞİLİZ.

O gün çok yakın arkadaşım Şase ile karşılaştım. Ona hemen fikrimi anlattım. Ama o bu işte çok iyiydi ve beni alt etti. Uyandığımda hastanedeydim. Bana haklanmış olduğumu söylediler. Ben de cevap olarak atalarımdan gelen şu sözü söyledim: Haklanmadan Hacklenmez. İşte o an beynimde yağmurlar çaktı. Hemen sitenin hazırlıklarına başladım. İlk başta interneti keşfettim. Sonrasında ise sitemi internete sundum. EVET! Onu haklamıştım. Ertesi gün yanıma geldi ve "Nolur beni işe al! Yah man blezz!" dedi. İnsanlara her zaman iyi davrandığım için iyi kalple cevap verdim "Bak Şase! Ben seni tanırım , sen de beni. Bu durumda sen beni tanırsın ben de seni. O yüzden bsg". O gün o kadar çok ağladı ki çok ağladı. Zor muydu arkadaşlar, tabi ki zordu. O günden sonra bir daha karşılaşmadık.